Dziś zakończył się dla mnie pierwszy dzień konferencji TechReady – wewnętrznej konferencji Microsoft, która odbywa się co pół roku w Seattle. Co ważne – jest to konferencja techniczna i praktycznie brak tu marketingu – czysta wiedza i nowości.
Dowiedziałem się dziś na sesji generalnej, że jak najbardziej mogę napisać o niej (konferencji) na blogu, ale oczywiście bez podawania żadnych szczegółów dotyczących treści, które tu są przekazywane.
Te najprawdopodobniej dotrą do szerokiej publiczności za pół roku lub za rok – zapewne przy okazji kolejnego TechEd-u.
Pre-Summit
Zanim jednak się zaczęła właściwa konferencja to w sobotę i niedzielę miałem ciekawe zajęcia i spotkania z ludźmi takimi jak ja (ITE) z całego świata.
Sporo zabawy (m.in. bieganie z GPSem i palmtopem po Seattle i szukanie wskazówek i odpowiedzi – taka sprytna gra do zintegrowania ludzi) ale też przede wszystkim spotkań i dyskusji we własnym gronie.
A spotkanie mieliśmy w stosunkowo małym gronie około 20 osób, w tym m.in.: Arlindo Alves, Andrew Fryer, Eileen Brown (możecie zobaczyć jak na blogu opisała naszą kolację), Jeff Alexander, David Tesar, Giovanni Marchetti, Adam Carter i wielu innych, naprawdę ciekawych ludzi.
Były też obiecane przeze mnie spotkania z ludźmi z grup produktowych. Może jutro wieczorem się zbiorę i postaram się napisać odpowiedzi, które udało mi się uzyskać (na większość Waszych pytań).
Naprawdę rewelacyjna sprawa – dowiedzieć się o wielu rzeczach wprost u źródła. I co ważne – mam już namiary na tych ludzi, więc nie mogą się czuć bezpiecznie 🙂
TechReady
Ale wracając do samego TechReady – to o czym myślę, że warto napisać to naprawdę ciekawy widok – ponad 6000 osób – na sesji generalnej i każdym obiedzie. Niby podobna liczba odwiedza konferencję TechEd… Ale pomyślcie, że tutaj są ludzie… z jednej firmy i jest to nadal mniej niż 1/10 całej firmy.
To co jest również ciekawe to trochę inny sposób prezentacji pewnych rzeczy, który dziś zauważyłem. Tutaj prezenterzy (głównie ludzie z grup produktowych, ale też „zwykli” pracownicy Microsoft) mówią również czasami o tym z jakimi problemami i minusami borykają się nasze produkty.
Pozwala to trochę inaczej spojrzeć na nasze produkty, które notabene nadal są praktycznie najlepsze na rynku :), ale widać wyraźnie miejsca, które jeszcze trzeba poprawić – i patrząc na wystąpienia ludzi – będą poprawiane sukcesywnie.
Co też ważne – podczas prezentacji często słychać: „słyszeliśmy to od ludzi z rynku”, „dotarło to od Was”, „męczcie nas mailami” – wydaje się, że grupy produktowe naprawdę słuchają co się do nich mówi i reagują na potrzeby rynku.
Ciekawe wrażenie wywarło na mnie wystąpienie Steva Ballmera. Owszem widziałem go na żywo w akcji dwa razy (w tym raz na małym 20-30 osobowym spotkaniu), ale jednak tutaj występował przed swoimi ludźmi – był w swoim żywiole. Widać też było jego profesjonalizm – jak na końcu swojego wystąpienia dostawał naprawdę trudne pytania (niestety nie mogę powiedzieć czego dotyczyły) i jak potrafił na nie odpowiedzieć 🙂
A ja dziś miałem okazję posłuchać o:
- strategii Microsoft na przyszłość
- podstawach Power Shella
- szczegółach działania Hyper-V
- strategiach wykorzystania RODC
- najważniejszych elementach przy wdrożeniu Hyper-V
Naprawdę inspirujące, techniczne prezentacje, z których mam nadzieję będę miał okazję skorzystać pojawiając się na spotkaniach z Wami.
Wróciłem dziś do hotelu wcześniej (chociaż u Was jest już pewnie wtorek i godzina 6 rano, u mnie w tym czasie jest poniedziałek i godzina 21), bo jutro kolejny dzień zapełniony po brzegi sesjami.
Dowiem się m.in. o:
- następcy ISA Server
- tym czego Microsoft nauczył się z wczesnych wdrożeń WS2008
- usługach AD w WS2008 i kolejnych serwerach
- itp., itd.
Mam nadzieję, że tym wpisem nie zdradziłem żadnych tajemnic, a Wam trochę przybliżyłem to, co dzieje się wewnątrz Microsoftu – i mam nadzieję, że było to ciekawe. Jeśli tak to pewnie napiszę coś jeszcze na koniec konferencji.
I na koniec dodam, że na takiej konferencji widać to, jak naprawdę ostro pracują poszczególne grupy produktowe, robiąc coś, co – jakby nie patrzeć – zmienia świat. Mi całkiem przyjemnie ze świadomością tego, że też jestem małym trybikiem w tej maszynie 🙂
